Instalacja Odzysku Energii (IOE)

Instytucja Finansująca – Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach.

Źródłami finansowania inwestycji są:

• preferencyjna pożyczka inwestycyjna, umarzną do 30%
• kredyt bankowy,
• środki własne.

Zakład Energetyki Cieplnej sp. z o.o. w Starachowicach w celu zagwarantowania zrównoważonego korzystania z zasobów środowiskowych planuje inwestycję w odniesieniu do realizacji nowego, przyjaznego dla środowiska źródła ciepła. Realizowana inwestycja ma zatem istotnie przyczynić się dla poprawy warunków środowiskowych. Jednocześnie jest ona niezbędna celem zagwarantowania dostępności i przystępności ekonomicznej dostaw energii cieplnej dla mieszkańców Starachowic.

Ponadto obecna sytuacja Zakładów Ciepłowniczych w Naszym kraju, spowodowana kilkukrotnym wzrostem cen uprawnień do emisji CO2, będzie miała dramatyczny wpływ na cenę ciepła dla naszych odbiorców. Dodatkowo sytuację pogarszają podwyżki opłat za wywóz śmieci, spowodowane m.in. zakazem składowania frakcji wysokokalorycznej, która mogłaby być z powodzeniem zagospodarowana. Takie wykorzystanie odpadów o znacznej wartości kalorycznej, przełożyłoby sięi pozwoliłoby na uniknięcie lub zmniejszenie wzrostu kosztów dla ludności związanych z opłatami za gospodarowanie odpadów komunalnych.

W procedowanym przez nas modelu kooperacji, kluczowym elementem zagospodarowania paliwa pochodzącego z odpadów jest ścisła współpraca pomiędzy firmami zajmującymi się gospodarką odpadami oraz wytwórcami energii.

Wyrażamy głębokie przekonanie, iż planowana inwestycja okaże się być niezwykle korzystna w skutkach, tak dla środowiska jak i społeczności Starachowic.

Planowane wykonanie Inwestycji nastąpi w terminie do 28 miesięcy od dnia zawarcia Umowy.

W ramach Inwestycji, przewiduje się budowę nowej instalacji termicznego przekształcania paliwa alternatywnego z segregowanych odpadów komunalnych (RDF) z produkcją energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji.

Instalacja będzie posiadała nominalną roczną wydajność termicznego przekształcania, wynoszącą30 400 ton paliwa alternatywnego. Energia z odpadów zostanie zagospodarowana w instalacji kogeneracyjnej z turbiną ORC o mocy nominalnej 1,86 MWel i 7,83 MWt.

Instalacja będzie pracowała całorocznie z pełnym wykorzystaniem tej energii do produkcji energii elektrycznej i ciepła w wysokosprawnej kogeneracji poprzez zagospodarowanie całego wytworzonego ciepła do sieci ciepłowniczej miasta Starachowice.

Wielkość IOE została tak dobrana aby zagospodarować całość lokalnie dostępnych odpadów komunalnych oraz zaspokoić całoroczne zapotrzebowanie w energię na potrzeby centralnej ciepłej wody (c.c.w) z sieci ciepłowniczej w Starachowicach o mocy od 4,5MW do 7,8 MWt. Wytworzona energia elektryczna będzie częściowo wykorzystywana na potrzeby własne, pozostała część dostarczana będzie do krajowej sieci elektroenergetycznej.

Dodatkowo zagospodarowane zostaną przetworzone odpady komunalne o znacznej wartości kalorycznej, których składowanie jest prawnie zabronione. Pozwoli to uniknąć lub zmniejszyć wzrost kosztów dla ludności związanych z opłatami za odpady komunalne.

Realizacja projektu będzie stanowiła modelowy przykład „samowystarczalności energetycznej gminy” na bazie wykorzystania energii z odpadów produkowanych i wykorzystywanych energetycznie w jednym regionie.

Do spalania zostanie wykorzystane paliwo alternatywne z posortowanych odpadów komunalnych o kodzie 19 12 10, 19 12 12 pozyskane z Regionalnej Instalacji Przetwarzania Odpadów Komunalnych „Janik” w Kunowie oraz Zakładu Utylizacji Odpadów Komunalnych w Janczycach.

Inwestycja będzie wykorzystywała jako paliwo przygotowaną frakcję palną odsegregowaną w procesie sortowania w następujących Regionalnych Instalacjach Przetwarzania Odpadów Komunalnych:

RIPOK Janik w ilości: 5 000 ton rocznie wyselekcjonowanych pre-RDF

RIPOK Jańczyce w ilości: 20 000 ton zmieszanych odpadów 8 000 – 10 000 rocznie wyselekcjonowanych

pre-RDF RIPOK Końskie w ilości: 10 000 – 15 000 ton rocznie

RIPOK Promnik w ilości: 6 000 RDF rocznie

W Inwestycji przewiduje się także spalanie paliwa alternatywnego o kodzie 19.12.10 pochodzącego z innych lokalizacji.

Wkład własny finansowany będzie z kredytu bankowego oraz nadwyżki finansowej powstałej z amortyzacji majątku trwałego.

W ramach Inwestycji, przewiduje się budowę nowej instalacji termicznego przekształcania paliwa alternatywnego z segregowanych odpadów komunalnych (RDF) z produkcją energii elektrycznej i ciepła w kogeneracji.

Instalacja będzie posiadała nominalną roczną wydajność termicznego przekształcania, wynoszącą30 400 ton paliwa alternatywnego. Energia z odpadów zostanie zagospodarowana w instalacji kogeneracyjnej z turbiną ORC o mocy nominalnej 1,86 MWel i 7,83 MWt.

Instalacja będzie pracowała całorocznie z pełnym wykorzystaniem tej energii do produkcji energii elektrycznej i ciepła w wysokosprawnej kogeneracji poprzez zagospodarowanie całego wytworzonego ciepła do sieci ciepłowniczej miasta Starachowice.

Wielkość IOE została tak dobrana aby zagospodarować całość lokalnie dostępnych odpadów komunalnych oraz zaspokoić całoroczne zapotrzebowanie w energię na potrzeby centralnej ciepłej wody (c.c.w) z sieci ciepłowniczej w Starachowicach o mocy od 4,5MW do 7,8 MWt. Wytworzona energia elektryczna będzie częściowo wykorzystywana na potrzeby własne, pozostała część dostarczana będzie do krajowej sieci elektroenergetycznej.

Dodatkowo zagospodarowane zostaną przetworzone odpady komunalne o znacznej wartości kalorycznej, których składowanie jest prawnie zabronione. Pozwoli to uniknąć lub zmniejszyć wzrost kosztów dla ludności związanych z opłatami za odpady komunalne.

Realizacja projektu będzie stanowiła modelowy przykład „samowystarczalności energetycznej gminy” na bazie wykorzystania energii z odpadów produkowanych i wykorzystywanych energetycznie w jednym regionie.

Na etapie planowania Inwestycji oraz prowadzonym postępowaniu oceny wpływu planowanego przedsięwzięcia,

ZEC przeanalizował szereg dostępnych technologii Termicznego Przekształcania Odpadów z odzyskiem ciepła, takich jak:

• Piroliza

Piroliza jest to proces rozkładu termicznego odpadów prowadzony przez podawanie ich działaniu wysokich temperatur bez kontaktu z tlenem. Proces ten jest  endotermiczny i przebiega w temperaturach do 1000°C.

Wady metody pirolizy

• konieczne duże rozdrobnienie odpadów
• gaz pirolityczny zawiera smoły
• koks pirolityczny zawiera metale ciężkie
• koks pirolityczny zawiera niespalony węgiel
• niska efektywność energetyczna
• mała ilość wdrożonych instalacji
• Zgazowanie

Zgazowanie jest to proces technologiczny polegający na przeprowadzeniu odpadów ze stanu stałego lub płynnego o dużej zawartości węgla w paliwo gazowe.

W wyniku rozkładu termicznego wobec kontrolowanej ilości powietrza lub pary wodnej.

W wyniku tego procesu powstaje gaz syntezowy. Proces zgazowania prowadzi się w temperaturach 500-1600°C. Są to temperatury wyższe niż w procesie pirolizy.

Wartość opałowa gazu syntezowego w zależności od czynnika utleniającego zawiera się w przedziale 5-10 MJ/Nm3.

Wady

• niska efektywność odzysku energii
• podczas procesu zgazowania gaz syntezowy jest zanieczyszczony smołą i wymaga oczyszczenia przed dalszym wykorzystaniem
• kosztowne instalacje oczyszczania
• konieczne duże rozdrobnienie, jednorodność paliwa
• pozostałości po zgazowaniu zawierają niespalony węgiel
• brak sprawdzonych instalacji, występują jako pilotażowe
• duży koszt instalacji

• Plazma

Plazma jest to silnie zjonizowany gaz, w którym występują neutralne cząstki, zjonizowane atomy oraz elektrony.

Uzyskane temperatury w strumieniu plazmy powyżej 8000°C pozwalają na bardzo efektywny rozkład odpadów niż w procesie spalania.

Jest to rzadko spotykana metoda.

• Spalanie w kotle fluidalnym

Technologia spalania w złożu fluidalnym polega na wykorzystaniu zjawiska fluidyzacji. W procesie tym powstaje zawiesina zwana złożem fluidalnym, składająca się z drobnych cząsteczek ciała stałego wędrujących w strumieniu cieczy lub gazu.

Fluidyzacja ma za zadanie zintensyfikować procesy fizyczne i chemiczne. Kotły fluidalne mają kształt podłużnego cylindra. Paliwo spalane jest w nich w temperaturze 750-950°C. Zakres ten utrzymuje się dzięki regulacji strumienia wytwarzanego i odbieranego w złożu ciepła. Głównym elementem konstrukcji kotła jest złoże stałe, pod który doprowadzane jest spiętrzone powietrze. Wytłaczane przez dysze powietrze generuje proces fluidyzacji. Warstwa fluidalna stanowi mieszaninę paliwa i inertnego materiału niepalnego, składającego się głównie z cząstek takich jak: piasek, popiół, sorbent i węgiel (stanowiący 3-5%).

Spalanie odpadów w kotłach fluidalnych wymaga wysegregowania jednorodnych komponentów palnych nadających się do rozdrobnienia (20-50mm).

Wady spalania w kotle fluidalnym

• wyższa moc wentylatorów
• większe powierzchniowe straty ciepła
• większa erozja
• bardzo duży koszt inwestycji
• duże zapylenie spalin
• wymagane jest duże rozdrobnienie i jednorodność paliwa
• instalacje stosowane dla dużych mocy
• Spalanie w kotle rusztowym

Paleniska z rusztowe są najbardziej rozpowszechnionym rozwiązaniem w termicznym przekształcaniu odpadów. Instalacje te wykazują największe zaawansowanie technologiczne. Najważniejszym elementem paleniska jest ruszt. Rozwiązania rusztów są następujące:

–              stałe i ruchome

–              poziome i pochyłe

–              walcowe

–              posuwisto zwrotne

Proces spalania odpadów na ruszcie można podzielić na kilka faz:

–              Suszenie: w początkowej strefie rusztu odpady ogrzewane są w wyniku promieniowania lub konwekcji do temp powyżej 100ºC, co powoduje odparowanie wilgoci.

–              Odgazowanie: w wyniku dalszego ogrzewania do temp. powyżej 250°C wydzielane są składniki lotne

–              Spalanie: w trzeciej części rusztu osiągane jest całkowite spalanie odpadów

–              Zgazowanie: w procesie zgazowania produkty lotne są utleniane przez tlen cząsteczkowy.

Przeważająca cześć odpadów utleniana jest w temp. 1000°C w górnej strefie komory paleniskowej.

–              Dopalanie: w celu zminimalizowania części niespalonych i CO w spalinach wprowadzona została strefa dopalania. W strefie tej podaje się powietrze lub recyrkulowane i odpylone spaliny w celu zupełnego spalenia. Czas przebywania spalin w tej strefie wynosi min. 2 sekundy w temp. min.850°C. Szacuje się ,że czas przebywania odpadów na ruszcie wynosi około 60 minut.

Ruszty ruchome ułożone schodkowo pozwalają na wymieszanie odpadów i czyszczenie szczelin pomiędzy rusztowinami. Ruch rusztowin w kierunku przeciwnym do przemieszczania się  odpadów powoduje wynoszenie na wierzch rusztu rozżarzonej masy suszącej i zapalającej nowo dostarczone odpady.

• Paleniska obrotowe

Palenisko jest wykonane ze stali żarowytrzymałych. Komora kotła obrotowego wykonana jest  z płaszcza zewnętrznego w postaci rury stalowej z wewnętrzną wymurówką wykonaną z ceramicznego materiału ognioodpornego. Wewnątrz komory umocowane są półki przesypowe, wykonane z profilowanych blach żaroodpornych. Komora obraca się za pomocą układu napędowego składającego się z wieńców napędowych i odpowiednio wyprofilowanych bieżni przyspawanych do płaszcza w początkowej i końcowej części obrotowej komory. W środkowej części obrotowa komora posiada kilka rzędów otworów, wykonanych w płaszczu i wymurówce. Od zewnątrz otwory osłonięte są cylindrycznym płaszczem z wlotem dla powietrza. Połączenie płaszcza cylindrycznego z obrotową komorą uszczelnione jest sznurem grafitowym. Obrotowa komora od przodu zamknięta jest gardzielą czołową poprzez uszczelnienia podobnego typu. Gardziel czołowa wykonana jest z płyty z wymurówką ognioodporną.

Wady

• w procesie spalania konieczne są duże współczynniki nadmiaru powietrza co powoduje zwiększoną  ilość gazów odlotowych kierowanych do systemu oczyszczania spalin.
• wymurówka narażona jest na zmienne naprężenia termiczne oraz na naprężenia mechaniczne związane z obrotami bębna.
• możliwość spiekania na powierzchni wymurówki,

• problemy ze szczelnością leja załadowczego dla pieców przeciwprądowych z uwagi na duży gradient temperatury.

Zastąpienie blisko 45 % produkcji ciepła w kotłach węglowych produkcją ciepła z odpadów zmniejszy zużycie węgla, poprawi efektywności energetyczną sieci ciepłowniczej w Starachowicach oraz umożliwi przyłączenie się nowych odbiorców przy zachowaniu norm określonych wymaganych w prawie budowlanym.

Tak wysoki poziom udziału ciepła z kogeneracji pozwoli zbliżyć się do osiągnięcia przez ZEC Starachowice statusu sieci ciepłowniczej efektywnej energetycznie.

Status sieci efektywnej energetycznie umożliwi zwiększenie rynku odbiorców ciepła w Starachowicach, a także wpłynie na możliwość dofinansowywania sieci oraz przyłączy do zabudowy indywidualnej, w znaczący sposób wpłynie na środowisko i jakość powietrza w naszym regionie.

Instytucja Finansująca – Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach.

Źródłami finansowania inwestycji są:

• preferencyjna pożyczka inwestycyjna, umarzną do 30%
• kredyt bankowy,
• środki własne.

Oszacowanie wartości zamówienia dla postępowania zostało dokonane na podstawie art. 33 ustawy Prawo zamówień publicznych jako suma wartości planowanych prac projektowych oraz prac budowlanych stosownie do zapisów programu funkcjonalno-użytkowego. Podstawą w tym zakresie była analiza przeprowadzona przez podmiot zewnętrznych zaangażowany dla potrzeb przygotowania realizacji inwestycji CRB Energia sp. z o.o.  z siedzibą w Tarnowie, pn. „Koncepcja techniczno-ekonomiczna budowy instalacji do termicznego przetwarzania paliwa alternatywnego i osadów ściekowych w ZEC Starachowice” z maja 2016 roku.

Ze względu na upływ czasu od daty przedłożenia ww. koncepcji do daty otwarcia postępowania przetargowego wartości z niej wynikające zostały zwaloryzowane stosownie do przewidywanego wzrostu kosztów realizacji zadań objętych umową.

Planowane wykonanie Inwestycji nastąpi w terminie do 28 miesięcy od dnia zawarcia Umowy.

Zakład Energetyki Cieplnej sp. z o.o. w Starachowicach w celu zagwarantowania zrównoważonego korzystania z zasobów środowiskowych planuje inwestycję w odniesieniu
do realizacji nowego, przyjaznego dla środowiska źródła ciepła. Realizowana inwestycja
ma zatem istotnie przyczynić się dla poprawy warunków środowiskowych. Jednocześnie jest ona niezbędna celem zagwarantowania dostępności i przystępności ekonomicznej dostaw energii cieplnej dla mieszkańców Starachowic.

Na etapie analizy przyjętych rozwiązań do koncepcji techniczno-ekonomicznej zdecydowano na procedowanie projektu instalacji termicznego przekształcania paliwa alternatywnego. Bardzo istotnym założeniem do wyboru przyjętej technologii było założenie wykorzystania całej energii z odpadów do produkcji w wysokosprawnej kogeneracji oraz pokrycie całego zapotrzebowania na ciepło w okresie letnim. Kolejnym bardzo ważnym elementem w wyborze technologii była, kwestia elastyczności pracy jednostki kogeneracyjnej w zależności od zmiennego zapotrzebowania sieci ciepłowniczej na ciepło.

Ponadto obecna sytuacja Zakładów Ciepłowniczych w Naszym kraju, spowodowana kilkukrotnym wzrostem cen uprawnień do emisji CO2, będzie miała dramatyczny wpływ na cenę ciepła dla naszych odbiorców. Dodatkowo sytuację pogarszają podwyżki opłat za wywóz śmieci, spowodowane m.in. zakazem składowania frakcji wysokokalorycznej, która mogłaby być z powodzeniem zagospodarowana. Takie wykorzystanie odpadów o znacznej wartości kalorycznej, przełożyłoby się i pozwoliłoby na uniknięcie lub zmniejszenie wzrostu kosztów dla ludności związanych z opłatami za gospodarowanie odpadów komunalnych.

W procedowanym przez nas modelu kooperacji, kluczowym elementem zagospodarowania paliwa pochodzącego z odpadów jest ścisła współpraca pomiędzy firmami zajmującymi się gospodarką odpadami oraz wytwórcami energii. Wyrażamy głębokie przekonanie, iż planowana inwestycja okaże się być niezwykle korzystna w skutkach, tak dla środowiska jak i społeczności Starachowic.

Dla inwestycji pn.: „Instalacja Odzysku Energii (IOE) w Starachowicach” sporządzono studium wykonalności.

Źródłami finansowania inwestycji są:

– preferencyjna pożyczka inwestycyjna

– kredyt bankowy,

– środki własne.

Zabezpieczenia:

– zastawy na nieruchomościach,

– weksle,

– przelewy wierzytelności.

Na obecnym etapie przewidujemy że, inwestycja będzie wykorzystywała jako paliwo przygotowaną frakcję palną odsegregowaną w procesie sortowania w następujących instalacjach przetwarzania odpadów: Janik, Janczyce, Końskie, Promnik.

Wysokie nakłady inwestycyjne w sposób oczywisty zwiększą w przyszłości koszty amortyzacji, niemniej zostaną one zrekompensowane „z nawiązką” dodatkowymi przychodami (odbiór odpadów preRDF, sprzedaż nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanej w IOE ) oraz oszczędnościami  w innych kosztach; (zmniejszenie zapotrzebowania na zakup praw do emisji CO2, zużycia węgla opałowego, oraz energii elektrycznej). Projekcje finansowe wykonywano przy założeniu zachowania aktualnych cen za ciepło. Prognozowana rentowność projektu IOE przy takich założeniach, daje podstawę do utrzymania stabilnego poziomu cen za ciepło.

Energia cieplna wytwarzana w Instalacji zostanie wprowadzona do systemu ciepłowniczego i stanowić będzie do 100 % obciążenia systemu w sezonie letnim. Taki wybór lokalizacji i wielkość instalacji pozwoli na wytworzenie około 45 % dostarczanego ciepła w odniesieniu do produkcji rocznej całego zakładu.

Aktualnie Ciepłowni C0-1 przy ul. Kościelnej 100 wyposażona jest w zmodernizowane kotły typu WR (K1 – WR 12, K2 – WR 12, K3 – WR 17, 12 K4 – WR 12) spełniające obowiązujące przepisy emisyjne.

W 2020 roku Zakład zrealizował inwestycję polegającą na wykonaniu dwóch nowych instalacji odpylania opartych na odpylaczu przelotowym typu MOS, baterii cyklonów oraz module doczyszczającym przy zastosowaniu filtrów workowych dla kotła WR12 nr 1 oraz WR12 nr 2 zabudowanych na Ciepłowni C01 przy ul. Kościelnej 100 w Starachowicach. Nowy układ odpylania spełnia obowiązujące standardy emisyjne. Jednocześnie konstrukcja instalacja odpylania ma  możliwość rozbudowy do bardziej restrykcyjnych standardów emisyjnych.

Obecnie ZEC jest na etapie aplikacja rozwiązań na Ciepłowni C01 przy ul. Kościelnej 100 które umożliwiają rozwój  w kierunku proekologicznym. W tym celu Zakład planuje budowę dodatkowych źródeł przystosowanych do spalania gazu i wyposażonych w palniki dwumedialne.

Podstawą w tym zakresie była analiza przeprowadzona przez podmiot zewnętrzny zaangażowany dla potrzeb przygotowania realizacji inwestycji tj. CRB Energia sp. z o.o. 
z siedzibą w Tarnowie.

Dla inwestycji pn.: „Instalacja Odzysku Energii (IOE) w Starachowicach” sporządzono program funkcjonalno-użytkowy, który stanowi obowiązkowy załącznik do postępowania przetargowego i znajduje się na stronie zamawiającego a liczy dokładnie 81 stron oraz 8 załączników.

Planowane wykonanie Inwestycji nastąpi w terminie do 28 miesięcy od dnia zawarcia Umowy.

Wkład własny finansowany będzie z kredytu bankowego oraz nadwyżki finansowej powstałej z amortyzacji majątku trwałego.

Spółka widząc zagrożenia wynikające ze wzrostu cen węgla i uprawnień do emisji CO2 już w 2015 roku podjęła szereg działań modernizacyjnych przygotowując zakład do realizacji zadania pn. Instalacji Odzysku Energii. Od 2015 roku wykonano 5 400,00 m sieci preizolowanej oraz wykonano 155 szt. w pełni zautomatyzowanych kompaktowych węzłów cieplnych, co w znacznym stopniu zwiększyło wydajność całego systemu. Obecne uwarunkowania techniczne i przeprowadzone inwestycje pozwalają na bezpieczną eksploatację sieci, ukierunkowując zakład na bieżącą konserwację sytemu i realizację zamierzeń budowalnych na źródłach ciepła.

Zakres dokumentacji jest częścią postępowania p.n.: „Instalacja odzysku energii (IOE) w Starachowicach”.

ZEC Starachowice realizuje inwestycję pn.: „Instalacja odzysku energii (IOE) w Starachowicach”, w tej inwestycji nie ma żadnych nakładów na sortownię odpadów. Wszystkie dokumenty dotyczące realizacji tej inwestycji znajdują się na stronie BIP spółki.

Biznes plan inwestycji składa się z dwóch elementów :

studium wykonalności – wielostronicowego opracowania opisującego projekt IOE w tym m.in. cele,  założenia projektu, analizę popytu, analizę finansową, opis odziaływania na środowisko i inne.  

modelu finansowego – przygotowanych w arkuszu kalkulacyjnym obszernych, zsynchronizowanych tabel z prognozami (m.in. wyników, bilansu, przepływów finansowych) do roku 2039 r. w układach dla całej firmy z projektem i bez projektu oraz samego projektu IOE. Model finansowy jest aktualizowany jeżeli zajdą okoliczności, które wymagają uwzględnienia.

Co do ryzyka to mamy świadomość, że realizacja jakiegokolwiek dużego projektu niesie ze sobą najróżniejsze ryzyka finansowe, techniczne, prawne, ludzkie itp.  Ostatnio mamy ryzyka związane chociażby z pandemią. Staramy się je minimalizować. Niepodejmowanie jednak nawet żadnych działań, naraża nas także na ryzyko związane np. ze wzrostem cen uprawnień do emisji CO2  i  konieczności podnoszenia cen ciepła, czy wzrostem cen za odbiór odpadów w przyszłości.

W obecnie trwającym postępowaniu przetargowym Spółka zaplanowała na zaprojektowanie i wybudowanie IOE kwotę 80 mln.zł. Dwie oferty, które wpłynęły, były bardzo zbliżone cenowo i oscylowały wokół kwoty  83,5 mln. zł.

Głównym źródłem finansowania inwestycji jest preferencyjna, wieloletnia  pożyczka inwestycyjna z WFOŚiGW w Kielcach z możliwością częściowego umorzenia. Oprocentowanie pożyczki ustalono na 2,5% w stosunku rocznym. Brakujące środki na uzupełnienie wkładu własnego spółka ma zamiar pozyskać z kredytu bankowego.

Po uwzględnieniu złożonych ofert w 2 przetargu, przewiduje się, że nakłady na inwestycję wyniosą ok  84 600 000 zł,-.

W założeniach inwestycja IOE, po jej uruchomieniu będzie od razu przynosić określone dochody i oszczędności dla całego systemu ciepłowniczego ZEC.

Jednym z głównych celów budowy  IOE jest właśnie uchronienie mieszkańców przed wzrostem cen energii, zwłaszcza tej produkowanej z węgla. W związku z budową IOE nie planowano wzrostu cen ciepła, a do prognoz przyjęto założenie utrzymania cen na obecnym poziomie.

Poniesione nakłady powinny się zwrócić w ciągu ok. 9 lat. Nasz model nie zakładał wzrostu taryfy spowodowanego budową IOE.

Inwestycja IOE będzie zlokalizowana przy ul. Ostrowieckiej lecz będzie miała wpływ na funkcjonowanie całego systemy ciepłowniczego ZEC, w szczególności obu ciepłowni pracujących na wspólną sieć. Nie analizowano zatem wpływy inwestycji na przychody i koszty samej ciepłowni przy Ostrowieckiej, ale przede wszystkim wpływ inwestycji IOE na przychody i koszty całego systemu ciepłowniczego ZEC.

Analizowanie efektywności jednej ciepłowni w sytuacji gdy dwie ciepłownie pracują na jedną wspólną sieć jest w przypadku projektu IOE niecelowe, nawet jeśli taka analiza byłoby ciekawa,. Taka analiza nie jest właściwą podstawą oceny projektu , ponieważ  nie bierze pod uwagę efektywności całego systemu ciepłowniczego. Traktując odrębnie każdą ciepłownię pod kątem jej efektywności, należałoby także podzielić (wyodrębnić)  odbiorców ciepła na tych, którzy pobierają ciepło z ciepłowni C1, oraz tych którzy pobierają ciepło z ciepłowni C2. W efekcie odbiorcy ciepła z ciepłowni C1 mogliby się czuć pokrzywdzeni, ponieważ to oni w swojej taryfie pokrywaliby np cały koszt zakupu uprawnień do emisji CO2, a który obecnie jest udziałem w wszystkich obiorców podłączonych do systemu ciepłowniczego ZEC.

W poniższej tabeli przedstawiono porównanie przychodów i kosztów dla całej firmy ZEC bez projektu i z projektem oraz sam projekt w pierwszym roku funkcjonowania inwestycji.

Funkcjonowanie IOE, poza innymi korzyściami takimi jak :

• rozwiązanie problemu składowania odpadów ( w wymiarze lokalnym);
• obniżenie kosztów zakupu paliwa opałowego do kotłów węglowych;
• obniżenie kasztów i energii elektrycznej poprzez jej własną produkcję w IOE,
• uzyskanie dodatkowych przychodów za odbiór odpadów;
• uzyskanie dodatkowych przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej;

istotnie też przyczyni się do zmniejszenia  kosztów związane z zakupem praw do emisji CO2. Konieczność zakupy uprawnień wynika z ilości zużywanego węgla na ciepłowni C1 przy ulicy Kościelnej. Dzięki i IOE będzie można zastąpić część produkcji ciepła na ciepłowni C1 produkcją ciepła na w instalacji IOE  przy ul Ostrowieckiej na ciepłowni C2. Dzięki zmniejszeniu się zużycia  węgla na ciepłowni C1 o ok 9 409 ton zaoszczędzi się rocznie wartość ok 16 000 uprawnień , które obecnie trzeba kupić. Przy średniej cenie 25 euro za 1 szt EUA z roku 2020 , daje to rocznie kwotę ok 2 100 000 zł (po kursie 4,30 zł/euro). Przy średniej cenie 39,88 euro z połowy marca 2021 to już ponad 2 700 000 zł (po tym samym kursie).

Do spalania zostanie wykorzystane paliwo alternatywne pozyskane z Zakładów Unieszkodliwiania Odpadów.

Paliwo alternatywne będzie przywożone do Zakładu samochodami z ruchomą podłogą. Wjazd i wyjazd samochodów będzie kontrolowany i monitorowany.

Inwestycja zakłada budowę hali przyjęcia odpadów oraz budowę hali technologicznej w której znajdować się będzie linia do termicznego przekształcania odpadów innych niż niebezpieczne.

W zakresie hali przyjęcia odpadów zaplanowane jest wykonanie szczelnego budynku z bramami umożliwiającymi wjazd samochodów specjalistycznych typu naczepa z ruchomą podłogą.

W hali przyjęcia odpadów planuje się powierzchnię dla dodatkowego składowania paliwa
w kontenerach łącznie na okres 3 dni. Posadzka w hali przyjęcia odpadów będzie umożliwiać rozładunek kontenerów oraz załadunek odpadów do rozdrabniacza odpadów.

Wewnątrz hali przyjęć następować będzie rozładunek odpadów z kontenerów przy zamkniętych bramach. Po rozładunku kontener wyjeżdża na zewnątrz pomieszczenia.

Samochód kontenerowiec wjeżdża do hali z jednym kontenerem rozładowuje z bezpośrednim posadowieniem w stacji rozładowczej. Po rozładunku kontenera z samochodu jest on podłączony do hydrauliki i rozładowywany w zależności od zapotrzebowania paleniska.

Po rozładunku pusty kontener jest wywożony na zewnątrz hali a na jego miejsce jest wstawiany kolejny. Instalacja jest zasilana w tym czasie przez kolejny kontener.

Celem Spółki ZEC jest osiągnięcie systemu efektywnie energetycznego. Uzyskanie takiego wskaźnika, zwiększy zakres dofinansowania do nowych projektów związanych z możliwością przyłączenia nowych odbiorców indywidualnych. Wszelkie podania o podłączenie odbiorców indywidualnych są rozpatrywane przez spółkę na bieżąco.

TAK, choć podane w odpowiedzi przykłady to instalacje zdecydowanie większe.

Przy doborze Instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów uwzględnia się szereg czynników wynikających z zasad gospodarowania odpadami oraz uwzględniających uwarunkowania danego sytemu ciepłowniczego. Dobór instalacji IOE uwzględniał specyfikę pracy dwóch rejonów grzewczych połączonych w jedną sieć.

W związku z tym, wskazanie bliźniaczej Instalacji Termicznego Przekształcania Odpadów o identycznych parametrach jak planowana w Starachowicach jest nie możliwe.

Zastosowanie sprawdzonych rozwiązań technologicznych, gwarantuje i ogranicza do minimum występowanie niedogodności na terenie instalacji oraz ogranicza do minimalnych wartości emisje zanieczyszczeń pochodzących z instalacji.

Instalacje Termicznego Przekształcania Odpadów w Polsce i w Europie:

Konin – 94 000 ton/rok

Rzeszów – 100 000 ton/rok

Białystok – 120 000 ton/rok

Szczecin – 150 000 ton/rok

Bydgoszcz – 180 000 ton/rok

Poznań – 210 000 ton/rok

Kraków – 220 000 ton/rok

Na terenie Europy znajduje się około 500 instalacji termicznego przekształcania odpadów. Kraje wysokorozwinięte przekształcają termicznie dużą cześć swoich odpadów

Procentowy udział termicznie przekształcanych odpadów komunalnych:

Finlandia – 55%,

Norwegia – 54%,

Estonie – 53%,

Dania – 51%,

Szwecja – 50%,

Szwajcaria – 48%,

Holandia – 46%,

Belgia 45%.

Zawartość przełączni

Poniższe tabele zawierają obliczenia wielkości emisji. Spadek substancji zanieczyszczających
w porównaniu do produkcji energii cieplnej z węgla do paliwa alternatywnego wynosi 172 812 kg/rok.

Obliczenie wielkość emisji

Szczegółowe oddziaływanie na powietrze wraz z tabelami wielkości emisji zawiera Raport Oceny Odziaływania na Środowisko dla przedsięwzięcia IOE w rozdziale 8.5.

Do spalania zostanie wykorzystane paliwo alternatywne z posortowanych odpadów komunalnych
o kodzie 19 12 10, 19 12 12 pozyskane z Regionalnej Instalacji Przetwarzania Odpadów Komunalnych „Janik” w Kunowie oraz Zakładu Utylizacji Odpadów Komunalnych w Janczycach.

Inwestycja będzie wykorzystywała jako paliwo przygotowaną frakcję palną odsegregowaną w procesie sortowania w następujących Regionalnych Instalacjach Przetwarzania Odpadów Komunalnych:

– RIPOK Janik w ilości: 5 000 ton rocznie wyselekcjonowanych pre-RDF

– RIPOK Jańczyce w ilości: 20 000 ton zmieszanych odpadów 8 000 – 10 000 rocznie wyselekcjonowanych

– pre-RDF RIPOK Końskie w ilości: 10 000 – 15 000 ton rocznie

– RIPOK Promnik w ilości: 6 000 RDF rocznie

W Inwestycji przewiduje się także spalanie paliwa alternatywnego o kodzie 19.12.10 pochodzącego
z innych lokalizacji.

Zgodnie z Decyzją o Środowiskowych Uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia pn.: „Budowa Instalacji Odzysku Energii w Starachowicach” nr WOO-I.4260.39.2017.KS.24 z dnia 07.03.2019r. linia termicznego przekształcania odpadów będzie posiadała maksymalną zdolność przetwarzania paliwa
w ilości 30 400 Mg/rok.

Ilość odpadów pobieranych z ZUK „Janik” Sp. z.o.o. jest uzależniona od możliwości przerobowych tej instalacji.

Tak, wybór technologii planowanej instalacji, poza względami ekologicznymi, posiada również możliwość zastosowania paliwa o cenie ujemnej.

Do analizy finansowej IOE przyjęto kwotę 400 zł/Mg.

W wyniku prowadzenie odzysku energii z termicznego przekształcania odpadów będą powstawać pozostałości poprocesowe w postaci żużla, popiołów lotnych oraz odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych. Żużle będą odbierane przez firmy zewnętrzne, posiadające specjalistyczne uprawnienia w zakresie odbioru, transportu i przetwarzania ww. rodzaju odpadu. Pyły i popioły lotne z systemu oczyszczania spalin będą odbierane samochodami silosowymi również przez firmy zewnętrzne, posiadające specjalistyczne uprawnienia w zakresie odbioru, transportu i przetwarzania ww. rodzaju odpadu. Odpady z procesu oczyszczania gazów odlotowych z instalacji termicznego przekształcania odpadów będą przyjmowane do odzysku metodą R5. Metoda polega na wykorzystaniu odpadów w kopalniach jako posadzka w starych wymagających wypełnienia wyrobiskach. Opcjonalnie istnieje możliwość kierowania ww. odpadów do instalacji odzysku lub do unieszkodliwiania na składowisku odpadów niebezpiecznych metodą D5, polegającą na unieszkodliwianiu na składowiskach w sposób celowo do tego zaprojektowany np. poprzez umieszczanie w uszczelnionych oddzielnych komorach, przykrytych i izolowanych od siebie wzajemnie i od środowiska. Przewidziana ilość odpadów przy maksymalnej wydajności instalacji to 4 711 Mg. Koszt składowania wraz z utylizacją będzie wynosił ok 2 000 000 zł rocznie.